Rosyjska matrioszka - legendy

O rosyjskiej matrioszce z trochę odmiennego punktu widzenia...

 

 

Rosyjska matrioszka znana jest każdemu, zresztą kto w dzieciństwie nie posiadał jej wśród swoich zabawek?  Później stała się ona bardzo drogą pamiątką. Na wszystkich lotniskach, gdzie znajdują się pamiątkarskie witryny z różnorodnymi prezentami dla turystów, wzrok przyciągają obowiązkowo właśnie matrioszki, no i nie tylko na lotniskach... I legend o matrioszce także powstało niemało.

Fot. http://milimili.com/main_articles/milimili.htm

W Rosji w końcu XIX wieku pojawiła się figurka buddyjskiego świętego Fukuruma z Japonii. Przedstawiała mędrca z głową wyciągniętą od poważnych rozmyślań. W środku znajdowało się pięć figurek, włożonych jedna w drugą. A potem nasz mistrz w drewnie Wasilij Zwiezdoczkin stworzył podobne figurki z drewna, a artysta Sergiej Maljutin pomalował je. Pierwsza matrioszka przedstawiała dziewczynę w pospolitym miejskim stroju, a figurek było aż osiem sztuk.

 

Zgodnie z dawną legendą imię Matriona w ogóle było bardzo popularne i rozpowszechnione, stąd widocznie i pojawiła się nazwa "matrioszka". W drugiej legendzie jak gdyby korzenie naszej matrioszki idą aż z samych Indii. Żył tam pewien mędrzec Darume (V wiek), który wzywał ludzi do zrozumienia prawdy poprzez milczącą obserwację i drewniane lalki bardziej odpowiadały temu właśnie... Ponadto istnieje zadziwiająca zbieżność imion Matriona (Matrioszka) oraz staroindyjska Matri (matka). W mitologii Indii boskie matki zawsze personifikowały siły przyrody, a liczbę Matri odliczało się od 7 do 14. Matrioszka - w istocie "matka" - funkcjonuje jako symbol rodziny i składa się z kilku figurek - dzieci, jakby w różnym wieku. Istnieją i inne legendy, związane z matrioszką. Niektóre staroindyjskie podania głoszą, iż pochodzenie figurek sięga trzeciego tysiąclecia przed naszą erą. Ile by takich legend nie funkcjonowało, matrioszka bardzo szybko stała się popularna na świecie, jako symbol rosyjskiej sztuki narodowej.

 

Fot. http://promisly.ru/nhp/semenovskaya-rospis

Jest takie wierzenie, że jeśli wypowiedzieć życzenie i włożyć do środka matrioszki karteczkę z najskrytszym marzeniem, to ono na pewno się spełni... Sama matrioszka to rosyjska kultura i filozofia, to symbol pomyślności każdej rodziny, ciepła oraz domowego zacisza. Prawdopodobnie pierwszy mistrz, który przygotował matrioszkę pamiętał i doskonale znał rosyjskie bajki. Albo inaczej... jedno schowane jest w drugim, i aby dotrzeć do prawdy należy koniecznie dojść do samego sedna, otwierając jedną figurkę za drugą. Możliwe, że tak właśnie przedstawiono prawdziwy sens życia, a wspaniała zabawka, jaką jest matrioszka, to historyczna pamięć rosyjskiego narodu. Jakikolwiek sens nie byłby powiązany z istotą tej figurki, matrioszka po dziś dzień przyciąga i raduje nasze oczy.

Więcej na temat matrioszek tutaj oraz tutaj.

Autor: Brak danych.
Źródło: http://mlynarzhevskaya.ru/matreshka-i-ee-korni-interesnye-fakty/ (wgląd: 16.06.2013).
Data publikacji: 2.11.2012.

Kolej Krugobajkalska

Kolej Krugobajkalską (ros. КБЖД - Кругобайкальская железная дорога) słusznie można nazwać główną osobliwością okolic Bajkału, stworzoną ręką ludzką. Jest to unikatowy zabytek architektury i sztuki inżynieryjnej, część Kolei Transsyberyjskiej oraz jedno z ładniejszych miejsc Przybajkala.

 

Il. http://baikallegends.com/kbjd.htm

Krugobajkałkę nazywa się "złotą klamrą" stalowego pasa Rosji - to najdroższa i najpiękniejsza kolej, zbudowana jeszcze w czasach carskich. Stawiali ją od 1896 do 1900 roku architekci i inżynierowie z Rosji, Włoch, Łotwy, Polski oraz Albanii. W ciągu dwóch lat i trzech miesięcy udało się zbudować 39 tuneli, 16 galerii kamiennych, 248 mostów i wiaduktów. Drogę wytyczono przy samym brzegu Bajkału, poprzez zbocza Gór Przymorskich. Kolej położona jest wzdłuż zachodniego brzegu Jeziora Bajkał, zaczynając od źródła rzeki Angary, a kończąc na stacji Mysowaja.

 

Fot. http://www.irk.ru/tourism/baikal/krugobaikal/

Dzisiaj pod nazwą Kolej Krugobajkalska rozumie się odcinek od stacji Sludianka-2 do stacji Bajkał, z czego 84 km od tej stacji do stacji Kułtuk to zabytek historyczno-architektoniczny. Współcześnie w ramach Krugobajkałki istnieją cztery stacje, jeden rozjazd, 38 tuneli oraz 16 galerii. Najdłuższy tunel przechodzi przez przylądek Połowinnyj, jego długość to 777,5 m. Koleją regularnie kursuje pociąg turystyczny (rozkład jazdy).



Pociąg jeździ po Krugobajkalce w dwóch kierunkach: z Irkucka do Sludianki, i stamtąd do Portu Bajkał, oraz odwrotnie. Również między stacjami Sludianka i Bajkał kilka razy w tygodniu kursuje spalinowóz "matania". Do Krugobajkałki dostać się można także transportem wodnym - latem z Listwianki łatwo można zamówić spacerową łódź z przystankiem przy kolei. Istnieje też możliwość zamówienia w listwiańskim porcie kutra bądź jachtu.

 

Fot. http://nnm.ru/blogs/dima9333/baykal_
krugobaykalka_peyzazhi/page2/

Jewgenija Burykina, ekspert od wypoczynku nad Bajkałem:

 

"Polecam, by choć raz w życiu przejechać się pociągiem tą cudem ocalałą koleją i powtórzyć tę trasę statkiem. Kiedy wjeżdża się do tunelu, można uświadomić sobie, ile sił włożono w jego budowę na tych bezludnych, skalistych brzegach. Kiedy płynie się wzdłuż Krugobajkałki statkiem - zdumiewa elegancja i płynność łukowatych mostów, bez których już po prostu nie można sobie wyobrazić południowo-zachodniego brzegu Bajkału! Przejażdżka pociągiem to doskonały sposób na zaznajomienie się z jeziorem: na lewo góry, na prawo - Bajkał z wysokości trzypiętrowego domu... 1-2 dni wystarczy, aby pozostawić wrażenia do końca życia!"

 

Autor: Brak danych.

Źródło: http://baikaler.ru/guide/place/kbjd/ (wgląd: 12.06.2013).

Data publikacji: Brak danych.