Kraj Zabajkalski utworzono w 2008 roku ze zjednoczenia Obwodu Czytyjskiego oraz Agińsko-Buriackiego Okręgu Autonomicznego. Jego powierzchnia wynosi 431 500 km², ludność – 1 117 000 ludzi, z czego 63% żyje w miastach. Kraj położony jest w strefie czasowej UTC +9, a zatem różnica w stosunku do czasu moskiewskiego wynosi +6 godzin.
 |
| Fot. http://chita.drugiegoroda.ru/142-_chitinskaya/ |
Administracyjnym centrum Kraju jest miasto Czyta, leżące 5 tysięcy kilometrów od Moskwy.
Najważniejsze rzeki to Szyłka i Arguń. Znajduje się tam także duży system jezior – Iwano-Arachlejski.
Klimat Kraju jest umiarkowany, ostro kontynentalny, z chłodną zimą (średnia temperatura stycznia -28), i dość ciepłym latem (średnia temperatura lipca +18).
Głównym rezerwatem jest Sochondinskij, utworzony w 1926 roku. Znajduje się on na dziale wodnym rzecznych systemów Azji. Niedaleko biorą początek rzeki, wpadające do Amuru i rzeka Buriecza, która wpada do Bajkału. W parku narodowym ochraniana jest nietknięta przyroda południowego Zabajkala, mieszanka tajgi i stepu. Środek parku, od którego wziął on swoją nazwę, to wygasły wulkan Sochondo. Do wierzchołka wulkanu wiedzie ścieżka ekologiczna, przejście którą zajmuje tydzień. Początek ścieżki znajduje się w lasach brzozowych, w których można docenić bogactwo flory rezerwatu. Następnie zaczyna się piąć po zboczu wulkanu, gdzie ma miejsce zmiana roślinności. Na szczycie Sochondo jest płaska, równa powierzchnia – roztacza się stamtąd wspaniały widok. W granicach rezerwatu znajduje się wieś Kyra, w której zachowały się dawne pochówki Scyto-Sarmatów.
 |
| Rys. http://www.aquaexpert.ru/spa_san/region75/ |
Innym niezwykłym obiektem przyrodniczym w Kraju Zabajkalskim są Czarskie Piaski, dosłownie pustynia pośrodku tajgi. W Czarskiej Dolinie, między rzekami Wielkim i Średnim Sakukanem, leżą barchany czystego drobnego piasku. To dosyć trudnodostępne miejsce, tym niemniej każdego roku do Czarskich Piasków docierają turyści, aby wykąpać się, poopalać i nacieszyć oko kontrastem przyrodniczych stref.
Mnóstwo osobliwości znajduje się w stolicy Kraju. Jednym z najstarszych muzeów Syberii i Dalekiego Wschodu jest Muzeum Obwodu Czytyjskiego. Jego zbiory zawierają ponad 180 tysięcy zabytków historii Kraju, eksponatów kultury materialnej i duchowej, kolekcji archeologicznych i etnograficznych. Jeden z najciekawszych eksponatów to rękopis dekabrystów. Warto zwiedzić także Czytyjskie Muzeum Artystyczne, w którym znaleźć można niezwykle rzadkie syberyjskie ikony, przykłady sztuki rosyjskiej z XVIII wieku oraz prace malarzy Syberii i Dalekiego Wschodu.
Ci, którzy interesują się historią dekabrystów, powinni odwiedzić miasto Pietrowsk-Zabajkalski, gdzie w latach 1830-39 przebywało 71 zesłanych dekabrystów. Muzeum dekabrystów otwarto w domu księżnej E.I. Trubieckoj. W zbiorach znajdują się: kopie dokumentów, akwareli, rysunków dekabrystów, meble z początku XIX wieku, książki czytane przez dekabrystów, relikwie, przysłane przez ich potomków, osobista kolekcja Pawłowa, autografy poetów i pisarzy syberyjskich.
 |
| Fot. http://jupiters.narod.ru/dnevnik9.htm |
Na zdjęciu tej Czyty w Kraju Zabajkalskim to widać same komunistyczne bloki, a czy w Rosji, na Zabajkalu maja jakąś charakterystyczną architekturę, jest tam coś rzucającego się w oczy? W końcu Kraj Zabajkalski to blisko Mongolii, to to już jakiś egzotyzm być powinien, hm?
OdpowiedzUsuńNiestety, osobiście nigdy tam nie byłam, ale nie wydaje się mi się, by ze względu na bliskość Mongolii było tam zatrzęsienie jurt czy też stup buddyjskich.
OdpowiedzUsuńCiekawy cel podróży, na pewno nie jest to oczywisty wybór dla przypadkowego turysty.
OdpowiedzUsuń