Wiadomości z Rosji

Znajdujesz się na blogu, który zawiera przetłumaczone przez jego autorkę, w sposób mniej lub bardziej dosłowny, artykuły zaczerpnięte z rosyjskich portali internetowych, pogrupowane w kilka kategorii, razem tworzące ciekawą, kolorową mozaikę, pozwalającą na spojrzenie na Rosję z wielu perspektyw i zafascynowanie się jej różnorodnością. Pod każdym tłumaczeniem zamieszczone jest nazwisko autora tekstu, źródło oraz data publikacji, o ile jest wiadoma. Serdecznie zapraszam do lektury bloga, w którym każdy odwiedzający z pewnością znajdzie coś interesującego.



wtorek, 24 maja 2011

Putin podarował patriarsze ikonę

Premier Rosji Władimir Putin we wtorek 24 maja złożył życzenia patriarsze Kiryłowi z okazji jego imienin i podarował mu ikonę Bogurodzicy.

Szef rządu przyjechał do rezydencji patriarchy w centrum Moskwy i wręczył Kiryłowi bukiet białych róż oraz obraz Tichwińskiej ikony Matki Bożej.

Tichwińska ikona Matki Bożej
Rys. http://www.calend.ru/holidays/0/0/2063/


 „Z okazji imienin!”, - powiedział Putin. „Serdecznie dziękuję! Wspaniały obraz”, - odrzekł patriarcha. Pobłogosławił ikonę i ucałował ją.

„Cerkiew prawosławna bardzo wiele robi dla propagowania rodzimej kultury i ojczystego języka. Wielkie dzięki za to”, - stwierdził premier.

„Drzewo stoi mocno wówczas, kiedy ma więź z korzeniami. To dotyczy i jednostki, i społeczeństwa, i państwa. Nasza młodzież powinna to dobrze rozumieć”, - powiedział patriarcha.

Również we wtorek 24 maja patriarcha razem z małżonką prezydenta Swietłaną Miedwiediewą zwiedził wystawę „Święta Ruś” w Galerii Trietiakowskiej.

Tego dnia patriarcha Kirył brał udział w otwarciu Dni Słowiańskiego Piśmiennictwa i Kultury. Nazwał ZSRR wielkim krajem, który runął z powodu zniszczenia kulturowo-historycznych korzeni narodu.


Autor: Brak danych.
Źródło: http://gazeta.ru/news/lenta/2011/05/24/n_1853705.shtml (wgląd: 24.05.2011).
Data publikacji: 24.05.2011.

poniedziałek, 23 maja 2011

Komiks o Super-Putinie

Putin i Miedwiediew zostali bohaterami komiksu „Super-Putin, człowiek jak każdy inny”. Zwrócił on uwagę tych obserwatorów, którzy starają się znaleźć jakąkolwiek aluzję mogącą odpowiedzieć na pytanie, kto z tandemu wystawi swoją kandydaturę na stanowisko prezydenta w wyborach w 2012 roku. Na stronie http://www.superputin.ru/ znajduje się historyjka w obrazkach o tym, jak Putin ratuje autobus, w którym podłożono bombę, a Miedwiediew w przebraniu niedźwiedzia pomaga bohaterowi, udziela mu mądrych porad i pomaga dezaktywować urządzenie. Następnie autobus zostaje zaatakowany przez zombie z niebieskimi wiaderkami na głowach, żądające wyborów gubernatorów oraz oswobodzenia Chodorkowskiego, a Putin rozprawia się z nimi. 
Rys. http://alldayplus.ru/design_art_photo
/design/2284-chelovek-kak-vse-
komiks-pro-putina.html

Sceptycznie nastawieni internauci są przekonani, że taki komiks to pijarowskie posunięcie władzy. Twórca historyjki Siergiej Kalenik, 25-letni piar-freelancer, twierdzi z kolei, iż chciał tylko „rozruszać” rosyjską scenę polityczną i nie otrzymywał żadnych zamówień.

Mark Franchetti z The Sunday Times jest pewien: Władimir Putin postanowił wysunąć swoją kandydaturę w wyborach prezydenckich. Autor powołuje się na „zagraniczne źródła”, które utrzymują, iż w ostatnich trzech latach Putin zaczął powątpiewać w lojalność Miedwiediewa. Jedno ze źródło podało wprost: „Putin o wszystkim zadecydował. Słuchy o tym, iż rozważa jeszcze możliwości, są mylne”. Z kolei Dmitrij Miedwiediew nie jest gotów, według informacji podawanych przez dziennikarza gazety brytyjskiej, pokornie oddać władzę. Druga kadencja jest mu potrzebna dla przeprowadzenia bardziej liberalnych reform. Wszystko zależy od tego, czy Putin poprosi swojego protegowanego o to, by usunął się w cień, czy nie. Putin chce ponownie zostać prezydentem, a Miedwiediew nie może się mu sprzeciwić. A obaj są na tyle inteligentni, by nie rywalizować ze sobą publicznie.

Rys. http://alldayplus.ru/design_art_photo
/design/2284-chelovek-kak-vse-
komiks-pro-putina.html
 Szwajcarska Tribune de Geneve spodziewa się, iż na setnej sesji Zgromadzenia Generalnego Międzynarodowej Organizacji Pracy, która odbędzie się między 1 a 17 czerwca, Władimir Putin wystąpi z „przemówieniem przedwyborczym”. Oczekuje się, iż będzie mówił przez całą godziną. Treść tego przemówienia jest jeszcze oczywiście nieznana. Jasne jest tylko to, że jednym z zagadnień setnej sesji Zgromadzenia Generalnego ILO będzie wpływ światowego kryzysu finansowego na sytuację na rynku pracy. Ostatnimi czasy Władimir Putin stara się ze wszystkich sił wzmocnić swój image jako działacza państwowego o skali międzynarodowej. Jednakże to, co powie w Genewie, będzie zaadresowane nie tylko do świata zewnętrznego, ale i do rosyjskich wyborców. To wspaniała trybuna dla oświadczeń wyborczych.

Autor: Stanisław Minin.
Źródło: http://www.ng.ru/newsng/2011-05-23/100_obzor230511.html (wgląd: 23.05.2011).
Data publikacji: 23.05.2011.

niedziela, 22 maja 2011

Republika Buriacja

Republika Buriacja jest republiką autonomiczną, wchodzącą w skład Federacji Rosyjskiej w ramach Syberyjskiego Okręgu Federalnego. Jej stolicą jest Ułan-Ude. Odległość linii kolejowej między Ułan-Ude i Moskwą wynosi 5519 km. Powierzchnia Buriacji wynosi 351,3 tysiące km².


Rys. http://www.aquaexpert.ru/spa_san/region03/
Republikę utworzono 30 maja 1923 roku.

Od północy i zachodu (wzdłuż Jeziora Bajkał) Buriacja graniczy z Obwodem Irkuckim, na krańcowym zachodzie na stosunkowo krótkim dystansie przebiega granica z Republiką Tuwa, na południu przechodzi państwowa granica z Mongolią, na wschodzie zaś – granica z Krajem Zabajkalskim.

Buriacja położona jest w centralnej części Azji. To zdumiewająca i przepiękna kraina gór oraz stepów, rzek i wielu jezior, bezkresnej tajgi oraz zielonych dolin. Znajduje się wgłębi kontynentu, z dala od mórz i oceanów. Charakteryzuje się klimatem pełnym kontrastów, łączącym chłodne zimy i upalne lata. Klimat Buriacji jest korzystny z powodu obfitości światła, suchości powietrza i niewielkiego zachmurzenia. Jeśli zatem chcecie odpocząć, jak i również podkurować zdrowie, to Buriacja jest wprost dla was stworzona!

To stara i zadziwiająca ziemia. Spójrzcie na mapę – republika delikatnie obejmuje i, dosłownie jakby w dłoniach, trzyma Bajkał z czystą pitną wodą – jeden z największych skarbów współczesnego świata.

Fot. http://etobaikal.ru/cgi-bin/content.pl?id=9
 Przez Buriację przechodzą międzynarodowe szlaki turystyczne, powstałe na bazie historyczno-kulturowego dziedzictwa Rosji, Mongolii i Chin: „Wielki Szlak Herbaciany”, „Pierścień Wschodni”, „Ekspres Transsyberyjski”, szlak „Bajkał-Chubsuguł”. Funkcjonują tam profesjonalne organizacje turystyczne, których credo brzmi: „dzięki wysokiemu poziomowi bajkalskiej gościnności uczynić pobyt turystów w Buriacji niezapomnianym”.

Z pewnością utkwią wam w pamięci piesze wędrówki po tajdze, konne przejażdżki po stepach, nasyconych zapachami aromatycznych ziół, spławy rzekami górskimi, wspinaczki na najwyższy szczyt Wschodniej Syberii – Munku Sardyk, śpiewna polifonia staroobrzędowców, wesołość świąt narodowych: „Sagaałgana”, „Białego Miesiąca”, „Ałtargana”, „Boldera”, „Surcharbana” i „Eryn gurban naadan” z tradycyjną walką buriacką, strzelaniem z łuku i wyścigami konnymi, festiwale muzyki etnicznej „Gwiazdy Białego Miesiąca”, „Razdajsja, Korogod”, „Złoty Głos Bajkału”, a także czysta bajkalska woda i powietrze.

W Buriacji dominuje górzysta rzeźba terenu i z tego powodu jest to wspaniałe miejsce do aktywnego wypoczynku i uprawiania turystyki alpejskiej. Zachwyca różnorodność tutejszej przyrody: lasy, górsko-kamieniste tundry, alpejskie i subalpejskie łąki.

Świat roślinny i zwierzęcy jest tu niezwykle bogaty, występują korzystne dla zdrowia wody kopalne (jedno z czołowych takich miejsc w Rosji), słodkie, mineralne i termalne. Na bazie ich źródeł funkcjonują liczne kurorty, cieszące się wśród podróżników ogromną popularnością.

W dawnych czasach terytorium Buriacji zamieszkiwały różne ludy. W epoce brązu pojawiła się tu „kultura mogił płytowych”, która pozostawiła po sobie mnóstwo rysunków naskalnych oraz tych wewnątrz jaskiń. Zachowało się wiele zabytków historii, związanych z państwem Hunów, także istniejącym na tej ziemi. Żyło tu wiele plemion, lecz etnosy buriacki oraz ewenkijski pozostały dominującymi. Podróżując po Buriacji, możecie odbyć etno-wycieczkę ze zwiedzaniem wiosek rosyjskich starowierców, Buriatów oraz Ewenków. Obiad czy kolacja zjedzona u jednej z rodzin, piknik z potrawami narodowymi przygotowanymi z baraniny, spotkanie z szamanem, występy grupy folklorystycznej, kąpiel w górskich źródłach – wszystko to pozostawia żywe wspomnienia. Można także odbyć niezwykłą podróż do klasztorów buddyjskich – dacanów. Miłośnicy silnych wrażeń mogą udać się do świętego miejsca szamanów, znajdującego się 400 km od szlaku kiachtańskiego. Amatorom spławów rzecznych spodobają się komfortowe statki motorowe pływające wzdłuż rzeki Selengi.

Jednak zdecydowanie najbardziej niezapomnianym wrażeniem pozostaje, oczywiście, Bajkał. Zachodnia część akwenu tego ogromnego „morza syberyjskiego”, wraz z wyspą Olchon, wchodzi administracyjnie w skład Obwodu Irkuckiego. Z kolei wschodnia część z krańcem północnym przynależy do Buriacji. Takiej wody nie ma w żadnym innym jeziorze, to najgłębszy i najczystszy zbiornik wody słodkiej na Ziemi. Kotlina Bajkału zawiera w sobie piątą część wody światowej. Wiek jeziora szacuje się na około trzydzieści milionów lat. Krótko mówiąc, nie trzeba być ani biologiem, ani zoologiem, ani ekologiem, aby poznać unikatowy charakter tego olbrzymiego słodkiego morza. To właśnie tutaj kierują się miłośnicy turystyki ekologicznej oraz koneserzy spokojnego i komfortowego wypoczynku.

Wschodni, buriacki brzeg jeziora jest niestromy, przyjazny. Góry Barguzińskie odchodzą daleko od Bajkału, pozostawiając miejsce dla łąk oraz słonecznych uroczysk. Choć nie mało jest tu też i górzystych przylądków, a także zacisznych zatok. A każdy zakątek przy brzegu to wprost marzenie Robinsona.

Fot. http://eko-jizn.ru/?p=1766
Żyje tu specyficzny gatunek foki – bajkalska nerpa. Jest symbolem Bajkału, jedynym ssakiem zamieszkującym to słodkie jezioro. W jaki sposób typowa mieszkanka zbiorników słonych trafiła do centrum kontynentu azjatyckiego, pozostaje wciąż dla nauki zagadką. Nie mniejszą tajemnicą jest rybka gołomianka – pozbawiona łusek i na tyle przezroczysta, że widać jej wnętrzności. I, podobnie jak niektóre ryby tropikalne, nie składa ikry, lecz rodzi swe potomstwo. W Bajkale żyją też babki bycze, słynny omul, jesiotr, a także inne gatunki ryb.

W porównaniu ze stroną irkucką, ta buriacka nie jest aż tak zagospodarowana, jest tu spokojnie, brzegi są niezasiedlone, a dziewicza przyroda nietknięta. Można kąpać się i opalać, pić wodę prosto z Bajkału oraz źródeł termalnych, żeglować i jeździć na nartach. Można też wyruszyć na przejażdżkę konną lub wycieczkę wodną taksówką.

Buriacja jest rajem dla ekoturystów, alpinistów, miłośników górskiego trekkingu oraz po prostu amatorów aktywnego odpoczynku. Zadziwiając swoją różnorodnością, pozostawia w duszy wspomnienia, które nie mogą się z niczym równać. Z tego powodu Bajkał jest jedyny taki na świecie, wyjątkowy!



Wyświetl większą mapę


Źródło: http://www.russiatourism.ru/map/-1694498862/ (wgląd: 21.05.2011).

czwartek, 19 maja 2011

Co Miedwiediew myśli o reelekcji?

Prezydent Rosji Dmitrij Miedwiediew oświadczył, iż „można mieć nadzieję” na jego kandydowanie w wyborach w 2012 roku.

Fot. http://www.securitylab.ru/news/368188.php
Po rozmowach z prezydentem Austrii Heinzem Fischerem pytanie o nurtującą wszystkim kwestię zadał dziennikarz austriacki. Sformułował je w ten sposób: czy można mieć nadzieję, iż po wyborach prezydenckich w 2012 roku Miedwiediew „będzie bezpośrednim partnerem prezydenta Austrii”.

„Jeśli pan zadaje mi pytanie w taki sposób – czy można mieć nadzieję, to nadzieję z pewnością mieć absolutnie można”, - odpowiedział Miedwiediew. Poza tym pożalił się na to, że dziennikarz nie był obecny poprzedniego dnia na konferencji prasowej w Skołkowie, gdzie prezydentowi zadano już pytanie o to, kto będzie kandydował w 2012 roku.

Miedwiediew oznajmił wówczas, że konferencja prasowa nie jest dobrym momentem na ogłoszenie planów związanych z wyborami. Po raz kolejny zapewnił, iż jest w dobrych stosunkach z premierem Putinem, z którym wspólnie powinni podjąć decyzję o tym, kto z nich ubiegać ma się o fotel prezydenta. Miedwiediew jednocześnie ostro wypowiedział się na temat opinii, iż między nim a Putinem może podczas wyborów zaistnieć konkurencja.

„Istnieje konkurencja, która pomaga oraz taka, która wiedzie w ślepy zaułek", - powiedział prezydent i obiecał „kierować się takim odpowiedzialnym podejściem”, by razem z Putinem podejmować decyzję o wyborach.

Po raz kolejny przyznając, iż mają z premierem pewne różnice zdań (wcześniej Putin i Miedwiediew rozeszli się w ocenie sytuacji w Libii i możliwości oceny osoby Michaiła Chodorkowskiego, aby wydać wyrok w jego sprawie), Miedwiediew podkreślił, iż te spory są korzystne dla ogólnej sprawy.

„Rzeczywiście mamy takie samo wykształcenie, prawnicze, i zestaw wartości jest bardzo bliski. I naprawdę obaj chcemy, by nasz kraj był współczesny”, - powiedział Miedwiediew.

Prezydent także mówił o tym, iż za wcześnie jeszcze, by zapraszać go na uczelnie w charakterze wykładowcy, choć, jak każdy polityk, powinien myśleć o tym, czym zajmie się po odejściu od władzy. Miedwiediew dał do zrozumienia, iż jeszcze za wcześnie na to, by myśleć o nim jako o byłym prezydencie.

„To mylne wrażenie, iż prezydent Miedwiediew już wszystkim pomachał rączką”, - stwierdził na koniec.

Autor: Brak danych.
Źródło: http://gazeta.ru/news/lenta/2011/05/19/n_1845501.shtml (wgląd: 19.05.2011).
Data publikacji: 19.05.2011.

środa, 18 maja 2011

Jak tańczy Miedwiediew?

Około setka ludzi zebrała się na Placu Czerwonym w Moskwie, tuż obok pomnika marszałka Gieorgija Żukowa na flash mob, aby „zatańczyć, jak prezydent”.

Fot. http://lichnosti.net/photo_13811.html
Młodzież w sportowych koszulkach z fotografiami Miedwiediewa i napisem „Tańcz, jak prezydent”, nie bacząc na deszcz i chłód, zatańczyła do rytmu znanego hitu grupy „Комбинация” („Kombinacja”) pt. „American Boy”.

„Wielu mówi, że Dmitrij Anatoliewicz kiepsko tańczy, oto więc postanowiliśmy go wesprzeć”, - powiedziała jedna z uczestniczek imprezy.

Uczestnicy flash moba skrzyknęli się za pomocą strony „ВКонтакте.ру” (rosyjski odpowiednik Facebook’a), gdzie utworzyli grupę o nazwie „Miedwiediew – nasz prezydent”.

Plac Czerwony znajduje się pod kontrolą Federalnej Służby Ochrony, lecz jej pracownicy nie zatrzymali żadnego z uczestników przedsięwzięcia.



Autor: Brak danych.
Źródło: http://gazeta.ru/news/lenta/2011/05/18/n_1844481.shtml (wgląd: 18.05.2011).
Data publikacji: 18.05.2011.

wtorek, 17 maja 2011

Obwód Irkucki

Obwód Irkucki utworzono w 1937 roku. Jego powierzchnia wynosi 767 900 km², ludność – 2505 tysięcy, z czego 88% żyje w miastach. Obwód położony jest w strefie czasowej UTC +8, a zatem różnica czasu względem Moskwy wynosi +5 godzin.

Administracyjnym centrum jest miasto Irkuck (4300 km od Moskwy).

Rzeźba terenu – płaskowyż o wysokości od 500 do 1000 m n.p.m. Główne rzeki – Lena, Angara, Tunguzka Dolna.

Klimat ostro kontynentalny, z ostrymi spadkami temperatury (dobowe spadki mogą wynieść do 30 stopni). Średnia temperatura jest różna w zależności od regionu, w styczniu waha się od -15 do -30, w lipcu od +17 do +19.

Na terytorium Obwodu Irkuckiego położony jest rezerwat Witimskij, utworzony w 1982 roku, który odznacza się unikalną różnorodnością biosfery. Można znaleźć w nim 422 gatunki porostów, 35 gatunkówssakó w oraz 228 gatunków ptaków. Rezerwat położony jest między dwoma łańcuchami gór - górami Mejskimi i Deljun-Ułujskimi. W jego granicach znajdują się ścieżki ekologiczne, organizowane są lekcje i letnie obozy dla dzieci. Co roku obchodzone są uroczystości związane z „Marszem Parków”.

Rys. http://www.aquaexpert.ru/spa_san/region38/
 Drugim rezerwatem, położonym na terytorium Obwodu Irkuckiego, jest Bajkało-Leński, powołany do życia w 1986 roku. Głównym celem jego utworzenia była ochrona unikalnych ekosystemów, występujących w Górach Bajkalskich. Jest to rezerwat o powierzchni 659,9 tysięcy hektarów. Znajduje się w strefie wysokiej sejsmiczności, w górnych masywach znajdują się przedkambryjskie wulkany. W granicach jego terytorium znajduje się źródło rzeki Lena. Zasadnicza roślinność to tajga, występują tu także rzadkie okazy, endemity. Symbolem fauny rezerwatu jest niedźwiedź brunatny. Można spotkać tu także jelenia północnego, jelenia szlachetnego oraz syberyjską sarnę. Jest również muzeum oraz trzy ścieżki ekologiczne: wzdłuż brzegu, do źródła Leny oraz spław po rzece.

Jednym z najbardziej niezwykłych muzeów Obwodu Irkuckiego jest kompleksowe muzeum Kolei Krugobajkalskiej. Ten wielki inżynieryjny kompleks tworzono w latach 1902-05 na brzegu Bajkału, na odcinku o długości około 100 km. Składa się z 58 tuneli i galerii, ponad 500 mostów i wiaduktów, około 600 podporowych, wzmacniających ścianek, które uzupełniają 172 zabytki architektury. Każdego roku mnóstwo turystów wsiada do elektriczki, aby przejechać przez mosty i tunele Krugobajkałki.

Sam Irkuck jest jednym z ładniejszych miast Syberii. W centrum zachowane zostały dawne budynki: dom kupca Sibirjakowa, naprzeciwko którego ustawiono pomnik Aleksandra III, rezydencja generała-gubernatora, dom Trapeznikowa i inne stare budynki. Znaleźć tu można ponadto: Cerkiew Zbawiciela, Sobór Bogojawleńskij, Cekiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego, kościół polski, synagogę oraz meczet tatarski.


Fot. http://lovelyplaces.ru/14-baikal.html
W 1782 roku w Irkucku otworzono Muzeum Krajoznawcze, które istnieje po dziś dzień. Zebrano w nim ekspozycję o historii miasta. W Irkucku istnieją wszelkie sposobności ku temu, by zająć się narciarstwem alpejskim. Jest tu Park Angara, a narciarske bazy Jerszi i Olcha dysponują wyposażonymi trasami, systemem sztucznego zaśnieżania oraz wyciągami.
Niedaleko od Irkucka znajduje się Irkuckie Muzeum Architektorniczno-Etnograficzne „Talcy”, które jest jednym z najlepszych muzeów-skansenów w kraju. Na terytorium 70 hektarów zebrano ponad 80 zabytków architektonicznych budownictwa obronnego, kultowego i świeckiego ludów zamieszkujących Obwód Irkucki w okresie od XVII do XX wieku. Są tu także kolekcje etnograficzne z okresu między X i XX wiekiem, odzwierciedlające materialną i duchową kulturę narodu rosyjskiego, Buriatów, Ewenków, Tofalarów. Najbardziej cennymi i unikalnymi eksponatami są zabytki budownictwa drewnianego z XVII-XVII wieku; kolekcja przedmiotów pochodzących z wykopalisk z syberyjskich ostrogów (Irkuck, Ałbazin); tkaniny samodziałowe ukraińskich i białoruskich przesiedleńców. Przy muzeum funkcjonują letnie obozy etnograficzne.

Buriacka kuchnia w Irkucku - buuzy i inne pyszności :)

W Obwodzie Irkuckim tradycyjnie odbywa się festiwal muzyki klasycznej „Gwiazdy na Bajkale”, na który zjeżdżają się najlepsi wykonawcy z całej Rosji.


Wyświetl większą mapę

Źródło:  http://www.russiatourism.ru/map/-1694498856/ (wgląd: 17.05.2011).

poniedziałek, 16 maja 2011

Kraj Zabajkalski

Kraj Zabajkalski utworzono w 2008 roku ze zjednoczenia Obwodu Czytyjskiego oraz Agińsko-Buriackiego Okręgu Autonomicznego. Jego powierzchnia wynosi 431 500 km², ludność – 1 117 000 ludzi, z czego 63% żyje w miastach. Kraj położony jest w strefie czasowej UTC +9, a zatem różnica w stosunku do czasu moskiewskiego wynosi +6 godzin.

Fot. http://chita.drugiegoroda.ru/142-_chitinskaya/
Administracyjnym centrum Kraju jest miasto Czyta, leżące 5 tysięcy kilometrów od Moskwy.

Najważniejsze rzeki to Szyłka i Arguń. Znajduje się tam także duży system jezior – Iwano-Arachlejski.

Klimat Kraju jest umiarkowany, ostro kontynentalny, z chłodną zimą (średnia temperatura stycznia -28), i dość ciepłym latem (średnia temperatura lipca +18).

Głównym rezerwatem jest Sochondinskij, utworzony w 1926 roku. Znajduje się on na dziale wodnym rzecznych systemów Azji. Niedaleko biorą początek rzeki, wpadające do Amuru i rzeka Buriecza, która wpada do Bajkału. W parku narodowym ochraniana jest nietknięta przyroda południowego Zabajkala, mieszanka tajgi i stepu. Środek parku, od którego wziął on swoją nazwę, to wygasły wulkan Sochondo. Do wierzchołka wulkanu wiedzie ścieżka ekologiczna, przejście którą zajmuje tydzień. Początek ścieżki znajduje się w lasach brzozowych, w których można docenić bogactwo flory rezerwatu. Następnie zaczyna się piąć po zboczu wulkanu, gdzie ma miejsce zmiana roślinności. Na szczycie Sochondo jest płaska, równa powierzchnia – roztacza się stamtąd wspaniały widok. W granicach rezerwatu znajduje się wieś Kyra, w której zachowały się dawne pochówki Scyto-Sarmatów.

Rys. http://www.aquaexpert.ru/spa_san/region75/
Drugą strefą ochrony przyrody jest Daurskij rezerwat biosferyczny. Został utworzony w 1987 roku, przede wszystkim z myślą o ochronie populacji ptaków. Terytorium rezerwatu położone jest na stepie, gdzie mają miejsce silne dobowe i roczne wahania temperatury. Głównym obiektem w parku jest Jezioro Torejskie – pozostałość po większym jeziorze. Rezerwat zamieszkuje ponad 300 gatunków ptaków. Organizuje się w nim regularnie ekologiczne obozy dla dzieci, seminaria, dni rezerwatu. Są też i ścieżki ekologiczne.

Innym niezwykłym obiektem przyrodniczym w Kraju Zabajkalskim są Czarskie Piaski, dosłownie pustynia pośrodku tajgi. W Czarskiej Dolinie, między rzekami Wielkim i Średnim Sakukanem, leżą barchany czystego drobnego piasku. To dosyć trudnodostępne miejsce, tym niemniej każdego roku do Czarskich Piasków docierają turyści, aby wykąpać się, poopalać i nacieszyć oko kontrastem przyrodniczych stref.

Mnóstwo osobliwości znajduje się w stolicy Kraju. Jednym z najstarszych muzeów Syberii i Dalekiego Wschodu jest Muzeum Obwodu Czytyjskiego. Jego zbiory zawierają ponad 180 tysięcy zabytków historii Kraju, eksponatów kultury materialnej i duchowej, kolekcji archeologicznych i etnograficznych. Jeden z najciekawszych eksponatów to rękopis dekabrystów. Warto zwiedzić także Czytyjskie Muzeum Artystyczne, w którym znaleźć można niezwykle rzadkie syberyjskie ikony, przykłady sztuki rosyjskiej z XVIII wieku oraz prace malarzy Syberii i Dalekiego Wschodu. 

Fot. http://jupiters.narod.ru/dnevnik9.htm
Ci, którzy interesują się historią dekabrystów, powinni odwiedzić miasto Pietrowsk-Zabajkalski, gdzie w latach 1830-39 przebywało 71 zesłanych dekabrystów. Muzeum dekabrystów otwarto w domu księżnej E.I. Trubieckoj. W zbiorach znajdują się: kopie dokumentów, akwareli, rysunków dekabrystów, meble z początku XIX wieku, książki czytane przez dekabrystów, relikwie, przysłane przez ich potomków, osobista kolekcja Pawłowa, autografy poetów i pisarzy syberyjskich.


Wyświetl większą mapę



Źródło: http://www.russiatourism.ru/map/-1694498855/ (wgląd: 16.05.2011).

niedziela, 15 maja 2011

Putin testował Ładę Granta

Rosyjski premier Władimir Putin musiał się postarać, żeby próba nowego narodowego samochodu marki Łada nie zakończyła się fiaskiem. Kilka razy bezskutecznie przekręcał klucz w stacyjce, zanim auto raczyło odpalić.
Putin nie obraża samochodów produkcji krajowej. Sam jest właścicielem wojskowej terenówki Łada Niva. Jednakże dopóki nie udało mu się pojechać nową Ładą Granta, a potem pochwalić ów samochód i nazwać go jego „dobrym autem”, przyszło mu przeżyć nieprzyjemne chwile.

Fot. http://ruautodigest.ru/avtovaz-
bazovaya-komplektaciya-lada-
granta-budet-kak-u-lada-samara/
Najpierw nie mógł otworzyć bagażnika samochodu i zmuszeni byli przyjść mu z pomocą przedstawiciele fabryki. Kiedy siadł w końcu za kierownicą, problemy się nie skończyły. Pierwsza próba odpalenia Łady zakończyła się niepowodzeniem, druga także… a potem potrzeba było jeszcze kilka takich, zanim, dzięki jeszcze jednej bezcennej radzie z boku, samochód udało się odpalić.
Tym niemniej, przejechawszy się Ładą, Putin nie pozwolił jej obrażać i cała winę za problemy przed przejażdżką wziął na siebie. „Nie wiedziałem, że ma elektroniczny pedał gazu, nie trzeba na niego naciskać. A ja z przyzwyczajenia zacząłem naciskać. Z przyzwyczajenia”, - tak Putin wyjaśnił jeden z powodów początkowego zamętu.
Łada Granta, z ceną około 150 tysięcy koron, powinna być najtańszym samochodem w Europie. Na rynku pojawi się jeszcze w tym roku.



Autor: Brak danych.
Źródło: http://inosmi.ru/video/20110515/169370328.html (wgląd: 15.05.2011).
Data publikacji: 13.05.2011.

środa, 11 maja 2011

Moskwa wśród najlepszych miast świata

Kompania konsultingowa Knight Frank ogłosiła ranking najlepszych miast świata za rok 2011. Pierwsze miejsce zajął Nowy Jork. Moskwa uplasowała się na 21-ym miejscu.
Fot. http://www.liveinternet.ru/users/3185033/rubric/1488932/
W zestawieniu miast uwzględniono wskaźniki wpływu politycznego, ekonomicznej aktywności, jakości życia oraz stopnia ich znaczenia kulturowego. Jak zaznaczono w przedmowie do raportu, największą rolę dla wyniku końcowego miało „udzielenie możliwości inwestycyjnych dla biznesu”.
Wśród 40 miast, biorących udział w konkursie, pierwsze miejsce zajął Nowy Jork, drugie – Londyn, trzecie – Paryż, na czwartym miejscu uplasowało się Tokio, a na piątym – Bruksela.
Moskwa, w porównaniu z 22-ym miejscu w zeszłym roku, wskoczyła na 21 miejsce.

Autor: Brak danych.
Źródło:  http://gazeta.ru/news/lenta/2011/05/11/n_1832277.shtml (wgląd: 11.05.2011).
Data publikacji: 11.05.2011.

wtorek, 10 maja 2011

Putin tworzy front narodowy

Jak twierdzą eksperci, tworzony przez premiera Władimira Putina Ogólnorosyjski Front Narodowy ("Szeroki Front Narodowy") może stać się bazą dla kampanii przedwyborczej samego Putina w razie jego kandydowania na fotel prezydenta w 2012 roku. Może też jednak przekształcić się w sztab Dmitrija Miedwiediewa, jeśli tylko przyjęte zostanie postanowienie, iż będzie on ubiegać się o reelekcję. W obu przypadkach Putin pozbawia Miedwiediewa przestrzeni do manewru.

„Należy wyraźnie pojmować cel. To nie prezydentura Putina w 2012 roku, choć wariantu tego się nie wyklucza”, - powiedział dyrektor Międzynarodowego Instytutu Ekspertyzy Politycznej Jewgienij Minczenko.

„Cel – zająć taką pozycję, przy której jasne będzie, iż to właśnie Putin podejmuje decyzję o wysunięciu kandydata w 2012 roku”, - wyjaśnił ekspert.

Trochę wcześniej sekretarz prasowy premiera Dmitrij Pieskow wyjaśnił, iż nadchodzi cała „fala propozycji” ze strony różnych organizacji, które chcą wziąć udział w narodowym froncie Putina.

Fot. http://news.vdv-s.ru/politics/?news=38066
„Miedwiediew ma mniejsze możliwości podjęcia kroków. Na przykład, kandydować do prezydentury można przy wsparciu partii parlamentarnych. Na wsparcie KPRF (ros. КПРФ - Коммунистическая партия Российской Федерации – Komunistyczna Partia Federacji Rosyjskiej) czy LDPR (ros. ЛДПР - Либерально-демократическая партия России – Liberalno – Demokratyczna Partia Rosji) Miedwiediew nie ma co liczyć. Można próbować w przeciwieństwie do „Jednej Rosji” utworzyć niepartyjną koalicję – ruch ten przechwytuje Putin na konto frontu”, - wyjaśnił politechnolog Minczenko.

Pieskow poinformował, iż ze środy na czwartek (11.05-12.05) Putin spotka się z przyszłymi członkami frontu. W sobotę (7.05) przeprowadził już pierwsze spotkanie z przedstawicielami różnych organizacji, a o utworzeniu frontu po raz pierwszy poinformował w piątek.

Dyrektor Instytutu Badań Politycznych Siergiej Markow, który reprezentuje partię „Jedna Rosja” w Gosdumie, zgadza się z opinią, iż Putin chce zaznaczyć swoją pozycję lidera w rządzącym tandemie.

„To utworzenie potężnego środka politycznego, który może zostać rozwinięty tak w kampanię parlamentarną, jak i w prezydencką. Wszak każda kampania prezydencka wynika z parlamentarnej. I nie musi być wcale tak, że Putin tworzy front z myślą o swojej prezydenturze. Może zechcieć dla siebie, może – dla Miedwiediewa, a może dla jakiejś jeszcze trzeciej osoby”, - stwierdził Markow.

Autor: Brak danych.
Źródło: http://gazeta.ru/news/lenta/2011/05/10/n_1832029.shtml (wgląd: 10.05.2011).
Data publikacji: 10.05.2011.