Moskwa nie wierzy łzom

„Moskwa nie wierzy łzom” to film o kobiecej przyjaźni, ciężkiej pracy gwarantującej sukces oraz miłości, która nadchodzi niespodziewanie i nadaje życiu nowy sens. Bo życie zacząć się może też po czterdziestce…

Tytuł oryginalny: Москва слезам не верит.

Rok: 1979.

Kraj: ZSRR.

Reżyser: Władimir Mieńszow.

Scenariusz: Walentin Cziornych.

Gatunek: dramat, melodramat, komedia.

Widzowie: 84,4 mln.

Premiera (świat): 11 lutego 1980.

Czas: 150 min.

Główni bohaterowie:

Wiera Alentowa – Jekaterina Aleksandrowna Tichomirowa.

Irina Murawiowa – Ludmiła Swiridowa.

Raisa Riazanowa – Antonina Bujanowa.

Aleksiej Batałow – Gieorgij Iwanowicz (Gosza)

Jurij Wasiliew – Rudolf Pietrowicz Raczkow.

Natalia Wawiłowa – Aleksandra (Saszka).

Opis:

Moskwa lat pięćdziesiątych. Trzy młode prowincjuszki przyjeżdżają do Moskwy w poszukiwaniu tego, czego szuka się we wszystkich stolicach świata – miłości, szczęścia i dostatniego życia. Ich losy układają się odmiennie, w zależności od charakteru każdej z dziewczyn.

Spokojna, ciepła Antonina wychodzi za mąż, wychowuje dzieci i kocha swojego męża. Dla pewnej siebie Ludmiły Moskwa to loteria, w której chce ona wygrać swoje osobiste szczęście. Jekaterina rozpaczliwie zakochuje się, jednak kiedy zachodzi w ciążę, wybranek ją zostawia. Kobieta nie poddaje się, samotnie wychowuje córkę Aleksandrę, uczy się i pracuje, by odnieść sukces zawodowy.

Mija 18 lat. Jekaterina otrzymuje posadę dyrektora kombinatu. W miłości jednak nie ma szczęścia. Do czasu, gdy na jej drodze nie stanie stanowczy, ale nadzwyczaj skromny i sympatyczny Gosza…

Ciekawostki:

- Reżyser Władimir Mieńszow zagrał w filmie niedużą rolę. Jego bohater to jeden z kolegów Goszy, którzy brali udział w pikniku.

- „Moskwa…” zajmuje drugie miejsce pod względem oglądalności wśród narodowych filmów w całej historii kinematografii sowieckiej.

- To najlepszy film według badania przeprowadzonego przez czasopismo „Sowiecki ekran” w 1981 r.

- Scenariusz filmu został napisany przez Walentina Cziornycha na konkurs na najlepszy film o Moskwie. Zajął jednak dopiero trzecie miejsce. Co prawda, dwóch pierwszych nagród nie przyznano – nie znaleziono ku temu zasłużonych...

- Do roli czterdziestoletniego ślusarza Goszy reżyser wypróbowywał talenty aktorskie Witalija Sołomina, Leonida Djaczkowa i innych aktorów. Żaden jednak mu nie pasował. I wówczas Mieńszow zdecydował, że w skrajnym przypadku rolę Goszy zagra sam.

- Z filmu zniknął epizod, w którym hokeista Gurin (Aleksandr Fatiuszin), oznajmiwszy, że „kończy z alkoholem i zaczyna pracę trenera”, znowu pojawia się pijany i mówi: „Pożycz jeszcze trzy ruble, co by rachunek był równy”. Reżysera poproszono o usunięcie tej sceny, mówiąc: „Pozostawmy nadzieję. Niech widz uwierzy, że Gurin się poprawił”.

Źródło: http://www.kinopoisk.ru/level/1/film/46708/view_info/ok/#trivia (wgląd: 27.03.2011).